Sinjoro Prezident’
mi skribas æi leteron
kaj havas mi esperon,
vi legos kun atent’.
Dum mia kaptitec’
jam oni la edzinon
for_telis, kaj animon
kaj la pasinto eæ.
Jam morga_ sen prokrast’
fermiøos mia pordo
al jaroj de la morto
kaj fuøos mi kun hast’
En almoz-peta viv’
mi iros tra la mondo
mi estos vagabondo
kaj diros re al vi :
Alvenis jen paper’
kun la ordon-invito
foriri al milito
merkrede je l’vesper’.
Mi diras sen rezon’
ke tion mi ne faros
mi sur la ter’ ne staros
por murdo de la hom’
Ne ofendiøu vi,
se mi per øi vin spitas,
mi æion mem decidas
kaj tuj dizertos mi.
En mia juna aø’
formortis mia patro,
foriris mia frato,
kaj brulis la vilaø’.
Patrino pro sufer’
jam ku_as en la tombo,
ne zorgas _i pri bombo,
ne zorgas eæ pri verm’.
Rifuzu al buæad’
rifuzu murd-inciton
ne faru vi militon
rifuzu al murdad’
Se fluu nun la sang’
la propran do vi donos,
jen kion mi proponos
sinjor’ de alta rang’.
Kaj se vi seræos min
eksciu trup’ øendarma
ke estos mi senarma ;_ øi pafu do sen tim’.